W dniach 1 - 13 czerwca br. na Wydziale Zarządzania Uniwersytetu Łódzkiego można zapoznać się z wystawą zdjęć autorstwa Piotra Wypycha "Drzewa w krajobrazie. Zespół Parków Krajobrazowych Województwa Łódzkiego".
Są to świadomie kształtowane obrazy fotograficzne według wieloletnich kreacji i cykli twórczych artysty. Piotr swe ulubione drzewa fotografuje latami systematycznie i systemowo w zmiennym świetle dnia i o różnych porach roku. Wiele tematów - cykli fotograficznych "po zmęczeniu" materiałem zarzuca - aby wrócić do nich po latach. Powstaje w ten sposób ciekawy materiał porównawczy dla nauki - na podstawie dużych przedziałów czasowych od powstania poszczególnych zdjęć w podobnych kadrach tego samego obiektu-drzewa możemy prześledzić tempo i skalę zmian związanych z danym drzewem i jego otoczeniem. Niniejsza wystawa ukazuje zdjęcia drzew wykonane w technice podczerwieni. Autor przedstawia nam pojedyncze i zbiorowe portrety drzew z terenu parków krajobrazowych województwa łódzkiego. Portrety te ukazują nie tylko najbardziej cenne i znamienite drzewa ale i drzewa powszechnie spotykane w swym naturalnym otoczeniu, które budują niepowtarzalne krajobrazy. Z jednej strony mamy do czynienia z materiałem fotograficznym dokumentującym obraz ziemi z drzewem/drzewami w roli głównej w danym miejscu i czasie, a z drugiej strony tenże obraz posiada atrakcyjne walory artystyczne.
Piotr Wypych - leśnik, artysta grafik, artysta fotografik, dr nauk humanistycznych. Pracuje od 1995 roku w Zespole Nadpilicznych Parków Krajobrazowych, a od 2013 w Zespole Parków Krajobrazowych Województwa Łódzkiego. Jest autorem ponad 20 opracowań albumowych związanych z Ziemią Łódzką i Łódzkimi Parkami Krajobrazowymi. Od ponad 25 lat z pasją fotografuje drzewa (i nie tylko).
Piotr Wypych o wystawie:
Cała zasada fotografii IR (Infrared Rays - podczerwień, promieniowanie podczerwone) opiera się na naświetlaniu zdjęcia światłem podczerwonym, niewidocznym dla ludzkiego oka. Fale świetlne widzialne dla człowieka to tylko niewielki zakres całego widma światła. Poza granicami tego stosunkowo wąskiego obszaru znajduje się z jednej strony ultrafiolet, a z drugiej podczerwień. Zachowuje się ono zupełnie inaczej niż znane nam światło widzialne. Tak jak czarne materiały pochłaniają światło widzialne, a białe je odbijają, tak w podczerwieni większość przedmiotów odbija światło inaczej. Najbardziej znanym tego przykładem jest chlorofil zawarty w roślinach. Odbija on podczerwień zdecydowanie najsilniej, co w rezultacie sprawia, że liście i trawy na fotografiach IR stają się białe. Im jaśniejsza - młoda zieleń i mocniejsze światło tym przekonwertowana zieleń jest bielsza. Niebo z kolei staje się czarne, ponieważ pochłania pasmo podczerwone. Krajobraz drzew jest więc w podczerwieni szczególnie interesujący. Dla celów nie tylko estetycznych ale i naukowych ważnym zjawiskiem jest właściwość odbijania tego promieniowania w różnej intensywności przez chlorofil obecny w igłach i liściach roślin. Z tego powodu roślinność fotografowana w podczerwieni daje obraz zróżnicowany - w zależności od gatunków (efekt Wooda). Wystawa "Drzewa w krajobrazie" z jednej strony ukazuje piękno drzew w zupełnie innej dominancie barwnej, a z innej strony pozwala odczytać wiele cennych informacji o różnych gatunkach, których obraz przetransponowany jest na podczerwień.